Αποχαιρετισμός
στον Μανώλη Γλέζο
Αποχαιρετίσαμε σήμερα, μια από τις πιο
εμβληματικές μορφές της αριστεράς του 20ου αιώνα, τον «αιώνιο έφηβο»
Μανώλη Γλέζο. Τον άνθρωπο που, μαζί με τον Λάκη Σάντα τον Μάη του 1941, δεκαεννιάχρονοι φοιτητές,
κατέβασαν απ τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης την σημαία του Γ’ Ράιχ δείχνοντας τότε
σε όλους, αλλά και στις επόμενες γενιές ότι ο Ναζισμός μπορεί να νικηθεί. Η
αποκαθήλωση της ναζιστικής σημαίας ήταν
παράδειγμα αντίστασης και πατριωτισμού. Το εμφυλιακό και μετεμφυλιακό κράτος
τον «αντάμειψε» με την ποινή του θανάτου το 1948 από το Στρατοδικείο, με
διώξεις και φυλακίσεις μέχρι και την πτώση της επτάχρονης Χούντας.
Σε
όλη του την ζωή δεν υποχώρησε μπροστά σε κανέναν, δεν λύγισε ούτε στο
φόβο του θανάτου. Η σεμνότητά του, το ήθος του, ο καθημερινός του αγώνας για
ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη του σε λαούς και ανθρώπους
ξεχασμένους και καταδικασμένους, όταν κάποιοι κωφεύουν και εθελοτυφλούν,
απαξιώνοντας την ανθρώπινη υπόσταση, αποτελεί
«πλούτο» και παράδειγμα αγώνα και αντίστασης για τις επερχόμενες γενιές.
Σε ευχαριστούμε Μανώλη Γλέζο και σε
αποχαιρετούμε με δικούς σου στίχους…
«Οι άνθρωποι της γενιάς μας,
Δεν πεθαίνουν. Γκρεμίζουν, σκάβουν, χτίζουν,
θεμελιώνουν τα σπίτια τα ολάνοιχτα στον ήλιο της Λευτεριάς».
Το Δ.Σ της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και
Κηδεμόνων 3ης Δ.Κ. Αθηνών