Ενωση Γονέων 3ης ΔΚΑ- Για τη διεξαγωγή των εξετάσεων PISA (που φέτος θα διεξαχθούν στην Α΄ταξη του 9ου ΓΕΛ)

                                                                                                                        Αθήνα, 13/4/2024

 

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ “PISA”

 

Το Υπουργείο προετοιμάζεται για τη διεξαγωγή των εξετάσεων της «διεθνούς έρευνας PISA» στα σχολεία που έχουν επιλεγεί, μέσα στον Απρίλιο. Οι εξετάσεις οργανώνονται από τον «Οργανισμό για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη» (ΟΟΣΑ) κάθε τρία χρόνια σε διεθνές επίπεδο. Αφορούν σε 15χρονους μαθητές/τριες (Α΄ Λυκείου) και είναι πλήρως ενταγμένες στο πλαίσιο των «αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων για την εκπαίδευση και την εργασία» που ο συγκεκριμένος οργανισμός αλλά και η Ε.Ε. προωθούν στα κράτη μέλη τους, μέσω διαφόρων διαδικασιών ήδη από την δεκαετία του 1990 με ολοένα και εντονότερους ρυθμούς. Οι στρατηγικοί στόχοι των πρωτοβουλιών αυτών είναι ξεκάθαρα διατυπωμένοι και με πολλούς εγχώριους θιασώτες, όπως ο ΣΕΒ. Η δια βίου μάθηση, η κινητικότητα μεταξύ συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης, η μέτρηση της ποιότητας(;) και της αποτελεσματικότητας (ως προς τι;)της εκπαίδευσης, η αύξηση του επιπέδου των βασικών δεξιοτήτων, η ενθάρρυνση του επιχειρηματικού πνεύματος και της ανταγωνιστικότητας.

Οι συγκεκριμένες εξετάσεις, όπως και οι αντίστοιχες ελληνικές εξετάσεις «τύπου PISA» που «δοκιμάσαμε» τις προηγούμενες χρονιές και θα επαναληφθούν και φέτος σε τουλάχιστον 6.000 μαθητές της ΣΤ΄ δημοτικού και 6.000 της Γ΄ γυμνασίου με «αποτελέσματα που θα αξιοποιηθούν από την Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.) και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.)» (ΦΕΚ 2174/8-4-2024), αποτελούν τον βασικό πυλώνα και το κύριο εργαλείο για το ένα από τα τρία επίπεδα της αξιολόγησης και ακουμπά και στα άλλα δύο. Η «διεθνής έρευνα PISA» αξιολογεί – κατατάσσει το εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας με βάση τους προηγούμενους «στρατηγικούς στόχους». Φυσικά λειτουργεί και σε επίπεδο σχολικής μονάδας επικουρικά στην αυτοαξιολόγησή της, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και σε επίπεδο εκπαιδευτικών συνολικά κάθε σχολείου, παράλληλα με την ατομική αξιολόγηση.

Οι εξετάσεις PISA έχοντας σαν στόχο να εξάγουν ένα μετρήσιμο μέγεθος για την επιτυχία ή μη της εκπαίδευσης σε επίπεδο εκπαιδευτικού συστήματος και σχολικής μονάδας, πολλαπλώς λειτουργούν εις βάρος της γνώσης και της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Διεξάγονται μέσω σταθμισμένων ερωτήσεων, κοινών για όλα τα σχολεία, στη λογική των πανελλαδικών, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη καμία ιδιαιτερότητα (οικονομική, κοινωνική κλπ.), το αρχικό επίπεδο των μαθητών ή την πρόοδο που έχει συντελεστεί σε σχέση με το αρχικό επίπεδό τους. Μια τέτοια διαδικασία διαστρεβλώνει τη μάθηση. Παράλληλα, μετατοπίζει την ευθύνη της σχολικής αποτυχίας σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, περιθωριοποιώντας τους μεν εκπαιδευτικά και αποδυναμώνοντας τους δέ εργασιακά, καθώς συμβάλει και στην κατηγοριοποίηση των σχολείων βάση της απόδοσης τους. Επιπλέον υποβιβάζει τη διδασκαλία, η οποία για ακόμα μια φορά πρέπει να προσαρμοστεί στο ζητούμενο των εξετάσεων, οι οποίες «φύσει» αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση και «θέσει» δεν έχουν καμία σχέση με τη στέρεη γνώση ή την κριτική σκέψη. Οι εκπαιδευτικοί απομακρύνονται από τον στόχο να διδάξουν σε όλους/ες τους μαθητές/τριες βασικές γνώσεις, κάτι που θα τους βοηθήσει στην εξέλιξη του μυαλού και του πνεύματος, κατά την προσπάθεια κατάκτησής τους. Η εκπαιδευτική και παιδαγωγική διαδικασία απορρυθμίζεται και κατευθύνεται έτσι στην κατάρτιση πάνω σε διάφορες δεξιότητες (γλωσσικές - επικοινωνιακές, μαθηματικών – τεχνολογίας - ψηφιακές, τρόπου να μαθαίνουν, επιχειρηματικότητας) οι οποίες θα φανούν χρήσιμες στις εξετάσεις αλλά και αργότερα στην εργασία τους. Στην ουσία οι εξετάσεις PISA προσπαθώντας να μετρήσουν κάτι το οποίο δεν μπορεί να είναι μετρήσιμο, καταφέρνουν να οδηγούν στη διδασκαλία του «τίποτα», εντείνοντας την μετατροπή των σχολείων σε εξεταστικά κέντρα. Ταυτόχρονα συμβάλουν στον ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα (μεταξύ σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών) και οδηγούν σε άγχος τα παιδιά, καθώς και τα εκπαιδεύουν (μαζί με τις πανελλήνιες, τις προαγωγικές, τα διαγωνίσματα τριμήνων-τετραμήνων, τα τεστ) ώστε οι συνεχείς εξετάσεις να θεωρηθούν κάτι το φυσιολογικό.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε έναν καταιγισμό νόμων σε αντιδραστική κατεύθυνση που στόχο έχουν την αλλαγή της φυσιογνωμίας της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες της. Αλλαγές όπως η «Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής», η «τράπεζα θεμάτων», το «εθνικό απολυτήριο» και οι «πανελλήνιες» στις τάξεις του λυκείου δεν έχουν στόχο την «ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας» αλλά την υποχρηματοδότηση των δημόσιων εκπαιδευτικών δομών και την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Έχουν στόχο η εκπαίδευση να μην λογίζεται πλέον ως κοινωνικό αγαθό αλλά ως εμπόρευμα. Η «ελεύθερη επιλογή σχολείου» από τους μαθητές, ή καλύτερα μαθητών από τα «καλά» σχολεία, είναι το επόμενο βήμα που ακολουθεί την κατηγοριοποίηση της «αυτόνομης» (οικονομικά κυρίως) και «αξιολογημένης» σχολικής μονάδας. Εργαλείο της αξιολόγησης οι εξετάσεις «PISA» και γι’αυτό είναι σημαντικός ο αγώνας ακύρωσής τους από την πλευρά του εκπαιδευτικού κινήματος και η σύνδεση του με την αντίσταση των εκπαιδευτικών απέναντι στη αξιολόγηση, κόντρα στην ποινικοποίηση των αγώνων τους.

 

Ως γονείς απαιτούμε και παλεύουμε για την ολόπλευρη μόρφωση όλων των παιδιών σε ένα δημόσιο σχολείο με παιδαγωγική ελευθερία, δημοκρατία και κριτική γνώση!

Δεν δεχόμαστε τα παιδιά μας να γίνουν πειραματόζωα για τις μετρήσεις του ΟΟΣΑ που θα αποτελέσουν το πρόσχημα για την εμβάθυνση αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων!

Στηρίζουμε τους εκπαιδευτικούς που αντιστέκονται ενάντια στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, στην κατάργηση εργασιών δικαιωμάτων και συνδικαλιστικών ελευθεριών!

Το Δ.Σ.