Στις 6 Δεκέμβρη τιμούμε τη μνήμη του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Μια δολοφονία που σημάδεψε μια γενιά, άλλαξε τη συλλογική μας συνείδηση και παραμένει ένα ανοιχτό τραύμα το οποίο καμία κοινωνία δεν μπορεί — ούτε πρέπει — να ξεχάσει.
Δεκαεπτά χρόνια μετά, τα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας σε βάρος ανηλίκων συνεχίζονται με πιο πρόσφατη τη βίαιη σύλληψη και κράτηση 13χρονου στα Εξάρχεια, περιστατικό που προκάλεσε την άμεση αντίδραση γονέων, εκπαιδευτικών και της σχολικής κοινότητας· οι καταγγελίες για τον τρόπο κράτησης, τις πρακτικές που ακολουθήθηκαν και την πίεση που ασκήθηκε στο παιδί καταδεικνύουν σοβαρά προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο η Πολιτεία αντιμετωπίζει ανήλικους.
Την ίδια περίοδο, γονείς, εκπαιδευτικοί και μικρά παιδιά της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Α’ Αθήνας δέχθηκαν χημικά και κρότου-λάμψης κατά τη διάρκεια ειρηνικής διαμαρτυρίας για συγχωνεύσεις τμημάτων — με παιδιά δημοτικού να μην μπορούν να ανασάνουν από τα χημικά και τους γονείς να φωνάζουν προς τις δυνάμεις καταστολής «Έχει παιδιά έξω, τι κάνετε;».
Περιστατικά σαν αυτά μας υπενθυμίζουν πως η κατάχρηση εξουσίας δεν αποτελεί παρελθόν ούτε μεμονωμένο γεγονός· είναι παρούσα, ενεργή και συνεχόμενη. Όταν τα παιδιά αντιμετωπίζονται με βία, παραβιάζονται όχι μόνο οι νόμοι, αλλά και η ίδια η ηθική υπόσταση της δημοκρατίας.
Η προστασία των παιδιών, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και η λογοδοσία απέναντι στην κρατική εξουσία για τα φαινόμενα συστηματικής βίας και αυθαιρεσίας δεν είναι σημεία αυτονόητα αλλά υποχρέωση όλων μας να είμαστε σε εγρήγορση, να τα προφυλάσσουμε, να τα διεκδικούμε.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα όλων των παιδιών σε ένα δημόσιο, δωρεάν, ασφαλές και συμπεριληπτικό σχολείο, χωρίς φόβο, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς την απειλή κρατικής βίας απέναντι σε όσους και όσες αγωνίζονται για αυτό.
Το ΔΣ του Συλλόγου Γονέων - 73ο ΔΣ Αθηνών
%2073.png)